The Cage | recensie

Ik ben niet meteen iemand dat elk science-fiction boek goed vind. Ik vind het moeilijk om boeken te lezen die vaak te ongeloofwaardig overkomen, omdat ik dan nooit echt ín het verhaal kan zitten. Toen ik The Cage van Meghan Shepherd voor het eerst zag twijfelde ik ook enorm of het wel iets voor mij zou zijn. Ik had het boek al enkele keren vastgenomen in de boekhandel, maar dan toch maar weer teruggezet. Uiteindelijk overtuigde ik mezelf dan toch om het boek een kans te geven en zonder spijt.

Vijf tieners, drie jongens en twee meisjes, worden wakker in een onbekende omgeving. Niets lijkt op de wereld die ze kennen. Samen proberen ze antwoorden te vinden op de vragen: waar ze zijn, waarom ze er zijn en hoe ze kunnen ontsnappen. Ze worden begluurd vanachter grote zwarte ramen door de Kindred; buitenaardse wezens die hen vertellen dat de aarde niet meer bestaat en zij de enige overlevende zijn. De tieners moeten zorgen dat de mensheid niet uitsterft. Is dat wel de echte reden van hun verblijf? Moeten ze braaf luisteren of ontsnappen? En als ze ontsnappen? Welke wereld ligt er buiten de muren?

Vanaf dat ik begon met lezen zat ik helemaal in het verhaal. Ik wilde het boek dan ook absoluut niet meer weg leggen. Mijn vooroordelen tegenover dit boek waren volledig onterecht.

Het boek las ontzettend vlot, je vloog echt door het boek.

Ondanks dat het geen realistisch verhaal is, is het in zekere zin toch geloofwaardig door de personages. Ze hebben alle zo'n verschillende en tegenstrijdige karakters dat er regelmatig hevige discussies ontstaan. Die frustraties en spanningen zijn erg herkenbaar, waardoor het verhaal geloofwaardiger wordt.

Het verhaal is erg origineel. Ik was een beetje bang voor het hele buitenaardse-wezens-gedoe, maar dat viel allemaal heel goed mee. De aliens worden niet voorgesteld als groene mannetjes, maar Meghan Shepherd heeft echt haar fantasie laten gaan en volledig onbekende ruimte wezens gecreëerd.

De hoofdstukken worden afwisselend vanuit een ander personage geschreven, wat een hielp een goed beeld te krijgen van de personages en hun kijk op de hele gebeurtenis. Er zit geen vaste volgorde in het afwisselen, wat misschien niet iedereen even leuk vindt. Zo lees je meer vanuit het ene personage, dan vanuit een ander.

Als lezer zit je met dezelfde vragen als de personages en moet je dus ook even lang wachten voor je de antwoorden krijgt. Vanaf de allereerste bladzijde heb je een bom van vragen, waar je dolgraag een antwoord op wil.

Het einde van het boek is een beetje verwarrend. Je krijgt niet op al je vragen een antwoord en er komen ook nog enkele nieuwe vragen opduiken. Ook was het op het einde niet duidelijk of er een vervolg zou komen of dat dit het definitieve einde zou zijn. Daardoor was ik lichtelijk teleurgesteld, omdat ik het doorheen het hele boek echt genoten had en het einde niet echt knalde.

Maar... Onlangs kondigde de schrijfster aan dat er een vervolg komt op The Cage, namelijk The Hunt. Ik was ontzettend blij toen ik dit hoorde, want dat gaf een heel andere kijk op het einde van The Cage. Mijn overblijvende vragen zullen dan toch nog beantwoord worden. Het boek zou uitkomen mei 2016, dus dat is nog eventjes aftellen. Ik kijk erg uit naar het vervolg en ook van The Hunt kunnen jullie in de toekomst een recensie van verwachten.

Dit is een prachtig young adult boek over vertrouwen en wantrouwen, een boek dat je onmiddellijk naar een compleet nieuwe wereld brengt.

Heb jij the Cage al gelezen?

-xxx-

#boeken