top of page
  • Laurine

Een moeizaam bezoekje aan de kapper


Ik houd ervan om met een verzorgd kapsel rond te lopen en ik heb mijn haar liever wat korter, ongeveer op schouderlengte. Dan is het nog makkelijk om te wassen en waait het niet voortdurend in mijn ogen, maar zo kan ik ook nog een staart of knot maken. Om mijn haar op die lengte te houden, moet ik uiteraard van tijd tot tijd naar de kapper en dat is niet altijd zo'n aangename ervaring. Vandaag vertel ik waarom ik niet altijd graag naar de kapper ga.

Ik vertrek vol goede moed naar de kapper. Na eventjes te hebben gewacht is het aan mij. Alles begint met het haren wassen. De wastafels bij mijn kapper zijn gemaakt voor grote mensen en met mijn 1 meter 62 ondervind ik dat helaas. Ik lig namelijk nooit comfortabel in die stoel, na een tijd krijg ik altijd vreselijke nekpijn. "Even doorbijten", denk ik dan maar. Vervolgens spoelt de kapster mijn haar met behoorlijk heet water (een beetje té als je het mij vraagt) en leeft zich dan uit met shampoo en conditioner. Dat zou geen probleem zijn mocht mijn kapster geen voorliefde hebben voor super lange nagels, waarmee ze dan bijna mijn hoofdhuid openkrabt. Iedereen mag kiezen wat hij/zij met zijn nagels doet, maar dit is niet zo aangenaam als klant.

Als de dodelijke wasbeurt er eindelijk opzit ga ik in de kappersstoel zitten. Na een gesprek over wat ik wil (hetzelfde als de vorige keer), begint ze te kammen en te knippen. Als je dacht dat mijn hoofd nu gespaard zou blijven, dan heb je het goed mis. Ook met de kam gaat ze er hardhandig aan toe. Mijn oren moesten er aan geloven.

Als ze klaar is met knippen vraagt ze me of mijn haar gestijld moet worden. Ik ben blij met mijn krullen en antwoord dat het niet nodig is. Tevens kan ik dan meteen zien hoe het kapsel geworden is. Mijn kapster (met stijl haar) is het daar niet mee eens. Ze vraagt het nog twee keer voor ze er zich bij neerlegt dat het krullen blijven.

Daarna gaat de kapster met de haardroger aan de slag. Volgens mij probeert ze me daarbij levend te verbranden, aangezien ze de haardroger heel dicht bij mijn hoofd en oren houd en de lucht bloedheet is. Ik heb al een aantal keren op het punt gestaan om er iets van te zeggen.

Dan komt nog een verschrikkelijk moment: gel. Kappers doen het altijd in een onbewaakt moment, waarschijnlijk zodat je niet kan voorkomen dat ze een of ander vettig product in je haar smeren. Mijn neus gaat van de geur altijd heel erg kriebelen en het product gaat er ook pas na twee wasbeurten uit. Niet fijn dus.

Zo, nu weten jullie waarom ik niet zo graag naar de kapper ga. Maar ach, het is even doorbijten. Nadien kan ik weer vrolijk met een bijgeknipt kapsel door het leven.

Zijn er dingen herkenbaar voor jullie? Wat frustreert jullie bij de kapper?

-xxx-

20191219_090426_edited.jpg

Hey allemaal!

​

Ik ben Laurine (19), een vrolijke studente Toegepaste Taalkunde met een passie voor schrijven. Hier op mijn blog deel ik mijn weg naar het bereiken van mijn dromen en tussendoor deel ik tips en al het moois dat mijn pad kruist.

​

Veel leesplezier!

-xxx-

 OVER MIJ 

 INSTAGRAM 

 FRIENDLY

 REMINDER 

Geluk is geen kathedraal,

misschien een klein kapelletje.

Geen kermis luid en kolossaal,

misschien een carrouselletje.

​

Geluk is geen zomer van smetteloos blauw,

maar nu en dan een zonnetje.

Geluk dat is geen zeppelin,

't is hooguit een ballonnetje.

​

- Toon Hermans

bottom of page