top of page
  • Laurine

Durven proberen


Ik schreef in mijn vorige post over mijn kamp in Italië en dat ik toch wel een beetje nerveus was. Ik ben nu bijna een weekje thuis en ik kan je vertellen dat het geweldig was! Het weer viel goed, ik heb super leuke dingen gedaan en heel veel nieuwe mensen leren kennen. Ik ben heel blij en dankbaar dat ik dit heb mogen doen, want het was waarschijnlijk een van de leukste kampen die ik ooit gedaan heb. Ik zou het zo terug opnieuw doen.

Dit kamp was deel van afspraak met mezelf. Ergens dit voorjaar had ik mezelf voorgenomen om meer te doen, meer te proberen. Uitdagingen aan te nemen en niet meteen terugdeinzen als iets nieuw is. De reden dat ik dit gedaan heb, is om me over mijn 'angst' voor onbekende ervaringen heen te zetten. Ik merkte dat op zo'n momenten in mijn schulp kroop en me niet meer op mijn gemak voelde en daar wil ik aan werken.

Mijn kamp was een heel goede proef voor mij. En kijk; ik heb de tijd van mijn leven gehad. Anders had al deze mooie herinneringen niet en had ik sommige geweldige mensen nooit leren kennen. Ik kan met een grote glimlach op terugkijken.

Anderzijds heb ik de afgelopen twee dagen een dansstage gedaan en dat viel wat minder mee. Ik dans al ontzettend lang, maar toen ik die lessen binnenstapte was ik toch wel overdonderd. Wat ik niet wist was dat de meerderheid van de deelnemers aan die stage leerlingen waren die een professionele dansopleiding volgen.

In vergelijking met hen voelde ik me plots heel erg slecht en dat enkele van hen nog eens heel neerbuigend naar mij waren, hielp niet echt. Toen ik de avond na de eerste dag thuis kwam, wist ik niet of ik de volgende dag nog terug wilde.

De volgende ochtend was ik volledig aan het panikeren. Ik was helemaal gespannen om terug te gaan en het liefst was ik thuis gebleven. Maar dat heb ik niet gedaan. Ik herinnerde mij eraan dat ik met de eerste les wel kon volgen en dat alleen de tweede les wat moeilijk voor me was.

Deze ervaring sloeg een beetje tegen, maar als ik erover nadenk heb ik geen spijt. Het waren overigens maar twee dagen en ik heb toch enorm veel bijgeleerd. Niet alles kan meevallen en ik heb het toch geprobeerd.

Het is zo belangrijk om te ontdekken, nieuwe ervaringen op te doen en nieuwe herinneringen te maken. Zo belangrijk om te leven en álles uit je leven te halen.

-xxx-

20191219_090426_edited.jpg

Hey allemaal!

​

Ik ben Laurine (19), een vrolijke studente Toegepaste Taalkunde met een passie voor schrijven. Hier op mijn blog deel ik mijn weg naar het bereiken van mijn dromen en tussendoor deel ik tips en al het moois dat mijn pad kruist.

​

Veel leesplezier!

-xxx-

 OVER MIJ 

 INSTAGRAM 

 FRIENDLY

 REMINDER 

Geluk is geen kathedraal,

misschien een klein kapelletje.

Geen kermis luid en kolossaal,

misschien een carrouselletje.

​

Geluk is geen zomer van smetteloos blauw,

maar nu en dan een zonnetje.

Geluk dat is geen zeppelin,

't is hooguit een ballonnetje.

​

- Toon Hermans

bottom of page