- Laurine
Blinddoek | schrijfsels
Gewoonlijk deel ik op mijn blog enkel de mooie kanten van mijn leven. Want ik ben ervan overtuigd dat door positiviteit te verspreiden iedereen vrolijker wordt. Anderzijds wil ik ook eerlijk zijn over wie ik ben en wat mij bezig houdt en vandaar dit artikeltje en gedichtje.
- Blinddoek -
Onverwacht
Een immens verdriet
Overweldigend
Kwellend
Een blinddoek van duisternis bedekt mijn ogen
Ondoordringbaar
Verhult me voor de buitenwereld
Alleen met het verdriet
Opzoek naar het licht
Ontcijfer het raadsel
Ontknoop de blinddoek van negativiteit
van verdriet en rouw
En laat de zon mijn hart verwarmen
Ik had de afgelopen twee weken moeite met schrijven, iets wat jullie -hopelijk- niet al te veel is opgevallen, maar mij wel. Ik had bij het begin van dit jaar een heleboel ideeën voor artikels en wilde in januari dan ook heel veel blogposts schrijven, maar dat liep een beetje anders.
Ik heb heel lang getwijfeld of ik hier iets over wilde schrijven op mijn blog, maar ik heb besloten om het wel te doen. Mijn grootvader is op 22 januari (tevens mijn blogverjaardag) overleden. Met de hele achtergrond wil ik jullie niet belasten, maar het komt erop neer dat ik een goede band met hem had en hem ontzettend hard zal missen.
Het verdriet overviel mij en maakte dat ik de afgelopen weken in een permanente verdrietige bui was en in niet veel zin had. Het lukt me ook niet om te schrijven en dat frustreerde me erg, tot ik op een avond in mijn bed lag en inspiratie kreeg voor een gedichtje. Over verdriet en over wat dit verdriet met je doet. De blinddoek van verdriet die je belet om verder te gaan met je leven. Je moet de kracht vinden om door te gaan en het verlies te verwerken.
Dit artikeltje is een heel stuk langer geworden dan oorspronkelijk de bedoeling was, maar de boodschap is; spendeer de tijd die er is zoveel mogelijk met je familie (en vrienden) en koester de tijd diep in je hart. Want alles wat je later hebt zijn de mooie herinneringen aan die persoon.
-xxx-
