- Laurine
Hoera, ik ben jarig!
Vandaag mag ik negentien kaarsjes uitblazen! En zoals dat elk jaar gaat, voelt dat niet meer zo bijzonder tegen dat het daadwerkelijk mijn verjaardag is. Want aangezien ik pas op het einde van het jaar verjaar, waan ik mezelf stiekem al een tijdje negentien net als mijn andere leeftijdsgenoten. Maar toch, vandaag is het officieel! En daarom blik ik graag nog een laatste keer terug op wat ik het voorbije levensjaar leerde.
Achttien is voor velen een magische leeftijd. Je bereikt de rand van volwassenheid (in theorie dan toch), je leert misschien autorijden, je start in het hoger onderwijs. Voor mij waren al deze mijlpalen echter niet aan de leeftijd van achttien jaar verbonden, maar toch kan ik tot mijn verbazing zeggen dat het een waardevolle leeftijd was. Er is namelijk een groot contrast tussen de persoon die ik een jaar geleden was en het meisje dat vandaag achter haar laptop dit blogje zit te typen.
Voor mijn achttiende verjaardag zat ik al een tijdje vast in een cirkel waar ik niet uit geraakte. Dit jaar had nieuwe - zeg gerust grotere - uitdagingen voor me, maar ik kan nu tenminste zeggen dat ik verder sta dan een jaar geleden. Ik ben zelfstandiger en onafhankelijker, ik heb mezelf nóg beter leren kennen (the good and the bad) en hoewel ik mezelf van tijd tot tijd nog eens verras, weet ik wie ik ben. Ongeacht wat er op mijn pad komt, ik weet dat ik overeind blijf.
En dus kijk ik uit naar wat dit nieuwe levensjaar me gaat brengen. Wat het ook is, ik ben er klaar voor en ik ga er volop van genieten! Maar nu eerst naar school,want het gewone leven wacht niet. En dan vanavond en dit weekend volop vieren! :D
